odrzu|cić

pf — odrzu|cać impf Ⅰ vt 1. (nie zgodzić się na) to reject, to turn [sth] down, to turn down [propozycję, pomysł, zasady] 2. (nie zaakceptować) to reject

- dzieci odrzuciły nieśmiałą dziewczynkę the children rejected the shy girl

- człowiek odrzucony przez społeczeństwo a social outcast

3. (pozbyć się) to reject, to throw [sth] out, to throw out

- odrzucać zgniłe jabłka to throw out rotten apples

- polecał książki znakomite, a słabe odrzucał he recommended outstanding books, rejecting the poor ones

4. (wyrzucić) to throw [sth] away, to throw away

- fala odrzuciła go od brzegu the wave threw him away from the shore

- odrzuciła kołdrę i wstała she threw back the covers and got up

5. (zmienić położenie) to throw

- odrzucić w tył włosy to throw back one’s hair

- odrzucić głowę to throw back one’s head

6. (oddać rzucając) to throw [sth] back, to throw back

- podam ci piłkę, a ty ją odrzucisz I’ll pass the ball to you and you’ll throw it back to me

7. (odeprzeć) [wojsko] to repel [przeciwnika, atak] 8. Med. to reject [narząd, przeszczep] Ⅱ v imp. (budzić wstręt) to repel, to put [sb] off, to put off

- odrzuca mnie od tych powieści these novels really put me off

- odrzuca mnie od tej wódki this vodka repels me

■ odrzucić troski na bok książk. to not worry